Μη-ιθαγενή είδη μπορούν να εξαπλωθούν από τον ωκεανό σε ωκεανό μέσω του πλοίου. Μπορούν να μεταφερθούν μέσω ύδατος έρματος ή να συνδεθούν με τα κύτη και άλλα μέρη των πλοίων και να βυθιστούν σε όλη τη διάρκεια των ωκεανών.
Ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (IMO) αντιμετωπίζει το πρόβλημα αυτό μέσω της Σύμβασης Διαχείρισης Υδάτινου Έλικα (BWM), η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Σεπτέμβριο του 2017 και απαιτεί από τα πλοία να διαχειριστούν το νερό έρματος για να περιορίσουν την εξάπλωση των υδρόβιων οργανισμών. Επίσης, οι κατευθυντήριες οδηγίες του ΙΜΟ για τη βιολογική ρύπανση αντιμετωπίζουν τις βιολογικές επιθέσεις μέσω των σκαφών των πλοίων.
Η ομάδα εργασίας του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση της Θάλασσας (ICES), της Διακυβερνητικής Ωκεανογραφικής Επιτροπής της UNESCO και του IMO (ΔΣΑ / ΔΟΕ / ΔΝΟ) για τους Δυνάμεις Πυρκαγιάς και άλλους Πυελούς, συζήτησε διάφορα θέματα σχετικά με τη διαχείριση τόσο του έρματος όσο και της βιοκαύσης , οι οποίοι είναι οι δύο φορείς για εισαγωγές διεισδυτικών υδρόβιων ειδών με τη μεσολάβηση των πλοίων, κατά την ετήσια συνεδρίασή του που πραγματοποιήθηκε στη Μαδέρα της Πορτογαλίας (5-7 Μαρτίου).
Ο Θεοφάνης Καραγιάννης του ΙΜΟ επικαιροποίησε τη συνάντηση σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις και τα αποτελέσματα της διαχείρισης των υδάτων έρματος από πρόσφατες συνεδριάσεις του ΔΝΟ, συμπεριλαμβανομένης της επιτροπής προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος (MEPC 71) και της υποεπιτροπής για την πρόληψη και αντιμετώπιση της ρύπανσης (PPR 5) συζητήσεις στο MEPC 72 που θα διεξαχθούν τον Απρίλιο.
Ο κ. Καραγιάννης περιέγραψε επίσης το Σχέδιο Συμπράξεων GF-UNDP-IMO GloFouling Partnerships, το οποίο θα στοχεύει στην οικοδόμηση ικανοτήτων στις αναπτυσσόμενες χώρες για τη βελτίωση της εφαρμογής της διαχείρισης των βιοσυσσώρευσης.
Το Έργο βρίσκεται σε προπαρασκευαστική φάση, επιλέγοντας τις χώρες αποδέκτες και σχεδιάζοντας τον κατάλογο των δραστηριοτήτων που θα πραγματοποιηθούν μετά την έναρξη του έργου πλήρους μεγέθους αργότερα φέτος.